مقدمه
بين النهرين ناحيه اي در آسياي غربي در امتداد رودهاي دجله و فرات و بين آنهاست که از جنوب به شمال از خليج فارس تا کوههاي ارمنستان و از شرق به غرب از فلات ايران تا بيابان شام امتداد دارد.
از نواحي کوهستاني شمالي مسير دجله و فرات به طرف جنوب از شيب اين ناحيه مي کاهد و بعد به دشتهاي سبز مرکزي بين النهرين مي رسد که زماني به علت وجود شبکه بسيار وسيع آبياري بسيار حاصل خيز بوده است و اين دو رود در جنوب به يکديگر پيوسته و شط العرب و دلتاي آن را مي سازند که نيزارهاي فراوان دارد.
قسمت جنوبي بين النهرين مهد تمدن بشر بوده استو از اين جهت حتي بر مصر نيز تقدم دارد در همين جا است که شهرهاي : اريدو، اور، لارسا، لاگاش، نبپو، اکدوبابل، پيدايش يافت.
تمدن در اين ناحيه در هزاره چهارم قبل از ميلاد مسيح استقرار يافته تا پيش از قرن 18 قبل از ميلاد جز دوره هاي موقت، بين النهرين مرکب از کشورهاي بسيار بود که بيشتر آنها در جنگ هاي حمدايي از بين رفته و سرانجام دو دولت آشور در بين النهرين عليا و بابل در بين النهرين سفلي که تمدن مشترکي داشتند بوجود آمدند.
پس از تصرف به دست هخامنشيان در 539 قبل از ميلاد به عنوان يک واحد سياسي از بين رفت ولي اهميت فرهنگي و اقتصادي آن باقي ماند.
سلسله هخامنشي در 231 ق.م به دست اسکندر مقدوني منقرض شد و پس از سلوکيان و اشکانيان به تصرف ساسانيان در آمد و با حمله مسلمين به ايران، بين النهرين و ايران جزء سرزمين هاي خلافت اسلامي گرديد.
در سال 145 هجري قمري منصور خليفه عباسي که بغداد را بنا نمود و پايتخت خلافت عباسي قرار داد، بين النهرين رونق گرفت ليکن در حمله هلاکو خان مغول بين النهرين ويران شد و شبکه آبياري آن از بين رفت.
در سال 1638 به تصرف دولت عثماني درآمد که در اين دوران توجهي به عمران آن نشد . در قرن 19 ميلادي بين النهرين اهميت سوق الجيشي براي انگلستان داشت و در جنگ جهاني اول از ميدان هاي عمده جنگ بود و سپس کشور عراق در آن تاسيس يافت.
بين النهرين به جهت معادن نفت اهميت بين المللي دارد و از کاوشهايي که براي تحقيق در بقاياي آثار تمدن قديم در اين سرزمين صورت گرفته نتايج گرانبهائي به دست آمده است.
اجنه در تمدن بين النهرين
تمدن بين النهرين با داستانها و زندگي اجنه در هم پيچيده شده است .
اجنه ي بسياري مسئول مرگ و قرباني شدن هزاران هزار انسان بي گناه در اين مناطق هستند. اقوامي مثل سدوم که دختران و پسران جوان را در معبد خدايان جن خود زنده به آتش کشيدند .
در لوجه هاي تمدن آشور و ايلام و سومر ارتباطات نزديک بين اجنه و انسانها نمايش داده شده است و بسياري از اين لوجه هاي ترسيم مي کند که چگونه اجنه با انسانها در آميختند و چگونه موجودات وحشتناکي از نيمه انسان و نيمه جن ساختند.
اصولا هر کجا که در متون باستاني با نام خدايان روبه رو مي شويم منظور اجنه هستند چون اجنه طول عمر بسيار زيادي داشته و مثلا میلیون سال براي آنها به کوتاهي يک فصل قلمداد مي شود . بنابراين مي توان مطمئن بود که تمام اجنه اي که در باستان وجود داشتند هنوز هم زنده هستند و هنوز هم به دنبال راهي براي ورود به دنياي ما و فريب دادن انسانهاي ضعيف النفس هستند. بسياري از نويسندگان غربي که با مفهوم جن آشنايي ندارند به اشتباه آنها را به موجودات فضايي تعبير مي کنند ! و سبب گمراه کردن افکار مي شوند.
فایل پاورپوینت 23 اسلاید
| doc_1551109044_19232_2077_1872.zip0.51 MB |
